"شادی تنها زمانی امکان پذیر است که ما به دیگران مهربان باشیم و در درون خودمان راضی باشیم".

در روز شنبه 22 ماه اکتبر، ساتیس کومار، یک راهب سابق جین و فعال و صلح طلب و محیط زیست، خرد او را در معنویت به مخاطبان بیش از 70 مردم در کلیسای سنت آگوستین ابلاغ شد. مری شارپ، مدیر اجرایی TRF، جلسات بعد از ظهر و عصر را با دعوت مرکز بین المللی معنویت و صلح ادینبورگ رهبری کرد.

"گاهی اوقات من در یک درخت می مانند که به نظر می رسد مانند بودا یا عیسی: دوست داشتنی، دلسوز، هنوز، بی نظم، روشن، در مراقبه ابدی، لذت بردن از زائر، سایه به گاو، انواع توت ها به یک پرنده، زیبایی به محیط اطراف، سلامتی به همسایگانش، شاخه ها برای آتش، برگ ها برای خاک، درخواست چیزی در عوض، در هماهنگی کامل با باد و باران. چقدر می توانم از درخت یاد بگیرم؟ درخت کلیسای من است، درخت معبد من است، درخت منبر من است، درخت شعر من و نماز است. "

Satish، یک ساله 80 جبرانی، تعجب مدرن روز است. به عنوان سردبیر مجله بازاندیشی و محیط زیست برای سالهای 43، خوانندگان آخرین ایده های خود را در مورد چگونگی زندگی در جهان در حال تغییر به ارمغان آورده است. ساتیس در مورد غذا خوردن صحیح پاسخ داد، چطور گام به گام از کار کردن برای شرکت های بزرگ برای کار کردن برای خود بگذرد. وی پیشنهاد داد خوشبخت تر است که ما با کارمان و چگونگی هماهنگی با ارزش هایمان، کمتر به کالاهای مادی نیاز داریم تا ما را خوشحال کنیم.

"یک کتاب بود که توسط مهاتما گاندی خوانده شد. در این قسمت آمده است که او گفت که مذهب، پیگیری سفر درونی نباید از ادامه سفر بیرونی و اجتماعی جدا شود؛ زیرا ما انسانها نیستیم. "

وی در اصل از هند الهام گرفته از رهبران صلح Mahatma Gandhi و فیلسوف انگلیسی برتراند راسل بود. با EP Menon ، Satish سفر 8,000 مایلی صلح را آغاز کرد و هیچ پولی نداشت ، در عوض به مهربانی و مهمان نوازی غریبه ها بستگی داشت. آنها از هند به آمریکا ، از طریق مسکو ، لندن و پاریس پیاده روی کردند تا یک بسته چای صلح را به رهبران وقت چهار قدرت هسته ای جهان تحویل دهند.

ساتیس نویسنده و بنیانگذار کالج شوماخر بود، بر اساس این مفهوم که "کوچک زیبا است".

"ببینید واقع گرایان برای ما چه کرده اند. آنها ما را به سمت جنگ و تغییرات آب و هوایی ، فقر در مقیاس غیر قابل تصور و تخریب عمده زیست محیطی سوق داده اند. نیمی از بشریت به دلیل وجود همه رهبران واقع بین جهان گرسنه به رختخواب می رود. من به افرادی که من را "غیر واقعی" می خوانند می گویم که واقع گرایی آنها چه کرده است. رئالیسم مفهومی منسوخ ، بیش از حد بازی شده و کاملاً اغراق آمیز است. "

وی همچنان به تدریس و اجرای کارگاه های آموزشی در زمینه اکولوژی احترام آمیز ، آموزش جامع و سادگی داوطلبانه ادامه می دهد. ساتیش علاقه زیادی به فراگیری کارهای بنیاد پاداش داشت و با مهربانی از مری خواست كه 15 دقیقه آخر جلسه عصر را در مورد كار ما به حاضران بگوید. هر آنچه او گفت با فلسفه بنیاد پاداش ساز زنگ می زند. راه ایجاد انعطاف پذیری در برابر فشارهای زندگی و چگونگی بهبودی از اعتیاد ، هماهنگی با طبیعت است. قدم زدن در هوای آزاد و آزاد ، خوردن غذای سالم و تلاش برای یافتن تعادل در زندگی خود از همه جهات.

"راه زندگی سالم تغییر مسیر از رشد اقتصادی کمی به کیفیت زندگی ، غذا ، آب و هوا است - تغییر از ولع به رضایت و از حرص و آز به تشکر."