عشق به عنوان میل جنسی

میل جنسی، حرکت به سوی جنس، جفتگیری و یا احساس «شهوت» نیز یک پاداش طبیعی یا اشتها است که توسط مغز و اعصاب مغز دوپامین. در این زمینه، دوپامین، «پیش بینی» پاداش، میل و خواست را تحریک می کند. تابع اصلی آن این است که ما را تشویق کنیم تا نوزادان را ببینیم، آیا ما واقعا میخواهیم بچه داشته باشیم یا نه، زمانی که ما عشق می ورزیم.

طبیعت دستورالعمل بسیار روشن و قدرتمندی برای دریافت این ژن ها به نسل بعدی دارد. آن را در تنوع ژنتیکی رشد می کند. دلیل این امر تقویت استخر ژن است. درختکاری باعث نقص ژنتیکی و نگرانی های بهداشتی می شود. این یک مشکل در بسیاری از فرهنگ هاست که در آن ازدواج پسر عموی اول طبیعی است. داشتن انواع ژنتیکی به این معنی است که اگر اپیدمی بیماری یا سایر تغییرات رادیکال در شرایط زندگی وجود داشته باشد احتمال وجود دارد که برخی افراد ژنهایی را ترکیب کنند که به آنها اجازه می دهند زنده بمانند.

ارگاسم، احساس شدید از لذت که برای بسیاری از اهداف عمل جنسی است، مجموعه ای از آبشارهای عصبی، opioids، که ما به عنوان ناامیدی تجربه. در آن زمان، دوپامین متوقف می شود که به مسیر پاداش پمپ می شود. هر یك از اجزای موجود، سیستم را برای آینده آماده می كند تا ما را به هدف بقا تبدیل كند.

تمایل به حس لذت شدید ما را به ما می بخشد که دوباره و دوباره عمل را تکرار کنیم. از همه پاداش های طبیعی، ارگاسم این است که بزرگترین آزادی دوپامین و احساس لذت را در سیستم پاداش مغز فراهم می کند. این استراتژی اصلی در استراتژی طبیعت است که ما را قادر به کود و تولید بیشتر بچه ها می کند.

اما در سیستم وجود دارد، در غیر این صورت ما همه در عشق فرو می ریزیم و با خوشحالی زندگی می کنیم، و وکلای طلاق خیلی مشغول نیستند.

عکس از سایروس کراسان در Unsplash