برای درک اینکه چرا ما توسط غذای خوشمزه، دوست داشتنی، میل جنسی، الکل، هروئین، پورنوگرافی، شکلات، قمار، رسانه های اجتماعی یا خرید آنلاین هدایت می شود، ما باید در مورد سیستم پاداش بدانیم.

La سیستم پاداش یکی از مهمترین سیستمهای مغز است. این رفتار ما را به سمت محرکهای لذت بخشی مانند غذا ، رابطه جنسی ، الکل و غیره سوق می دهد و ما را از موارد دردناکی که نیاز به انرژی یا تلاش بیشتری دارند مانند درگیری ، مشق شب و غیره دور می کند. این فیلم کوتاه را در مورد نقش آمیگدال، سیستم هشدار داخلی ما.

سیستم پاداش جایی است که ما احساسات را احساس می کنیم و برای شروع یا توقف عمل ، آن احساسات را پردازش می کنیم. از گروهی از ساختارهای مغز در هسته مغز تشکیل شده است. آنها در مورد تکرار یا عدم تکرار یک رفتار و ایجاد عادت وزن می کنند. پاداش محرکی است که اشتها را به سمت تغییر رفتار سوق می دهد. پاداش ها معمولاً به عنوان تقویت کننده عمل می کنند. یعنی آنها باعث می شوند رفتارهایی را تکرار کنیم که (بطور ناخودآگاه) برای بقای خود خوب می دانیم ، حتی در صورت عدم وجود آنها. لذت پاداش یا محرک بهتری نسبت به درد برای ایجاد انگیزه در رفتار است. هویج بهتر از چوب و غیره است

Striatum

در مرکز پاداش سیستم است striatum. این منطقه از مغز است که احساس پاداش یا لذت را ایجاد می کند. از نظر عملکردی ، جسم مخطط جنبه های مختلف تفکر را که به ما در تصمیم گیری کمک می کند ، هماهنگ می کند. اینها شامل برنامه ریزی حرکت و اقدام ، انگیزه ، تقویت و درک پاداش است. این جایی است که مغز با محاسبه ارزش محرک در یک نانو ثانیه ، سیگنال های "برو دنبال آن" یا "دوری کن" را ارسال می کند. این قسمت از مغز به طور چشمگیری در نتیجه رفتار اعتیاد آور یا اختلال سو abuse مصرف مواد تغییر می کند. عادت هایی که تبدیل به ناصحیح عمیق شده اند نوعی یادگیری «آسیب شناختی» است ، یعنی یادگیری خارج از کنترل.

این یک بحث مفید TED در مورد موضوع است تله لذت.

نقش دوپامین

نقش دوپامین چیست؟ دوپامین یک ماده شیمیایی عصبی است که باعث فعالیت در مغز می شود. این همان چیزی است که سیستم پاداش روی آن کار می کند. توابع مختلفی دارد. دوپامین یک ماده شیمیایی عصبی است که ما را به سمت محرک ها یا پاداش ها و رفتارهایی که برای بقا نیاز داریم ، سوق می دهد. به عنوان مثال غذا ، رابطه جنسی ، پیوند زدن ، جلوگیری از درد و غیره است. همچنین علامتی است که ما را به حرکت وا می دارد. به عنوان مثال ، افراد مبتلا به پارکینسون به اندازه کافی دوپامین پردازش نمی کنند. این به صورت حرکات تند نشان داده می شود. جهش های مکرر دوپامین مسیرهای عصبی را "تقویت" می کند تا ما را وادار به تکرار یک رفتار کند. این یک عامل کلیدی در نحوه یادگیری هر چیزی است.

در مغز بسیار دقیق تعادل دارد. نظریه اصلی در مورد نقش دوپامین این است انگیزه مهم تئوری. این در مورد خواستن است ، نه دوست داشتن. احساس لذت خود ناشی از مواد افیونی طبیعی مغز است که باعث ایجاد احساس سرخوشی یا افزایش می شود. دوپامین و مواد افیونی با هم کار می کنند. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی تمایل به تولید بیش از حد دوپامین دارند و این می تواند منجر به طوفان های ذهنی و احساسات شدید شود. به گلدیلاک فکر کنید. تعادل مصرف زیاد مواد غذایی ، الکل ، مواد مخدر ، پورنو و غیره این مسیرها را تقویت می کند و می تواند در برخی منجر به اعتیاد شود.

دوپامین و لذت

مقدار دوپامین آزاد شده توسط مغز قبل از یک رفتار متناسب با پتانسیل آن برای ارائه لذت است. اگر ما لذت بردن از یک ماده یا فعالیت را تجربه کنیم، حافظه به معنی پیش بینی ما این است که دوباره لذت بخش خواهد بود. اگر محرک مانع انتظار ما باشد - لذت بخش تر یا کمتر لذت بخش است - ما دوام بیشتر یا کمتر تولید می کنیم در صورتي که بار ديگر با محرک مواجه شويم. داروها سیستم پاداش را ربودن و در ابتدا سطوح بالاتر دوپامین و مواد مخدر را تولید می کنند. بعد از مدتی مغز به محرکها میرسد، بنابراین نیاز به افزایش بیشتر دوپامین برای بالا بردن نیاز دارد. با مواد مخدر، یک کاربر نیاز به بیشتر از یکسان، اما با پورنو به عنوان یک محرک، مغز نیاز به جدید، متفاوت و تکان دهنده و یا تعجب آور برای به دست آوردن بالا است.

یک کاربر همیشه در حال تعقیب حافظه و تجربه اولین اوج سرخوشی است ، اما معمولاً ناامید می شود. من نمی توانم رضایت خیر ... یک کاربر نیز ممکن است پس از مدتی به پورنو یا الکل یا سیگار "نیاز" داشته باشد تا سر درد ناشی از دوپامین پایین و علائم استرس زا را از بین ببرد. از این رو چرخه معیوب وابستگی ایجاد می شود. در یک فرد مبتلا به مصرف مواد یا وابستگی رفتاری ، "تمایل" به مصرف ، ناشی از نوسان سطح دوپامین ، می تواند احساس نیاز به زنده ماندن "مرگ یا زندگی" شود و تصمیم گیری بسیار ضعیفی را فقط برای جلوگیری از درد منجر شود.

منبع اصلی دوپامین

منبع اصلی دوپامین در این ناحیه میانی مغز (جسم مخطط) در ناحیه شکمی شکمی (VTA) تولید می شود. سپس در پاسخ به دید / نشانه / پیش بینی پاداش ، به هسته هسته ای (NAcc) ، مرکز پاداش می رود ، ماشه را برای عمل بارگذاری می کند. اقدام بعدی - یک فعالیت حرکتی / حرکتی که توسط یک سیگنال تحریک کننده "برو دریافت کن" فعال شود یا یک سیگنال مهار کننده مانند "توقف" ، پس از پردازش اطلاعات توسط سیگنال قشر پیشانی تعیین می شود. هرچه دوپامین در مرکز پاداش بیشتر باشد ، محرک به عنوان پاداش بیشتر احساس می شود. افرادی که دارای اختلالات رفتاری یا کنترل اعتیاد خارج از کنترل هستند ، سیگنال بسیار ضعیفی از قشر پیش پیشانی تولید می کنند تا بتوانند تمایل یا عمل تکانشی را مهار کنند.